ΙΟΥΛΙΤΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Προσωπικός Καβάφης: Ποιο ποίημα του Κ.Π.Καβάφη ξεχωρίζετε;

Ιουλίτα Ηλιοπούλου: Δεν είναι ένα ποίημα μόνο. Κατά καιρούς επανέρχονται πολλά και διαφορετικά του ποιήματα. Όταν ήμουν μαθήτρια, αίφνης, θυμάμαι με συγκινούσε πολύ το «Όσο μπορείς». Κι ακόμα με συγκινεί, παρά τον προφανή διδακτισμό του.

Π.Κ.: Ποιος είναι ο αγαπημένος σας στίχος από το έργο του;

Ι.Η.: «Επέστρεφε συχνά και παίρνε με».

Π.Κ.: Ποιο θεωρείτε ότι είναι το χαρακτηριστικό που καθιστά την ποίησή του ιδιαίτερη;

Ι.Η.: Το λακωνικό του λόγου του, η ιδιαίτερη χρήση της γλώσσας με την πρόσμειξη στοιχείων λόγιων και κοινών, η λιτότητα του ύφους, η στέρεα διαρθρωμένη «αφήγηση» όλων των ποιημάτων του.

Π.Κ.: Γράψτε μας μία ιδέα του ποιητή με την οποία συμφωνείτε και μία με την οποία διαφωνείτε.

Ι.Η.: Δεν θα χρησιμοποιούσα την έκφραση συμφωνώ ή διαφωνώ… Ανάλογα με τις υπαρξιακές δομές μας και την διαμόρφωση της ψυχικής και πνευματικής μας υπόστασης, βρισκόμαστε πιο κοντά ή πιο μακριά σε ιδέες και στάσεις που προκύπτουν μέσα από ένα ποιητικό κόσμο. Αλλά μπορεί να εκτιμούμε κάποιες άλλες «ξένες» προς εμάς  αντιλήψεις που όμως αναδύονται εξαίρετα μέσα στο ποίημα. Το βάρος του χρόνου στον Καβάφη, η εμμονή στην λειτουργία της μνήμης είναι κάτι που ενώ μοιάζει ξένο προς την ιδιοσυγκρασία μου, ωστόσο το σέβομαι, το θαυμάζω και το τιμώ ιδιαίτατα στην ποίησή του.

Π.Κ.: Ο Κ.Π.Καβάφης είναι για σας περισσότερο ελληνικός, οικουμενικός, αισθησιακός, ανατρεπτικός, αινιγματικός, όλα μαζί ή… (και) κάτι άλλο;

Ι.Η.: Μπορεί να είναι όλα αυτά, αλλά περισσότερο είναι ο ποιητής που ανήκει «στο μέγα πανελλήνιον», με ό,τι σήμαινε ή μπορεί ακόμη να σημαίνει αυτό.

Π.Κ.: Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, η στάση ζωής που προτείνει ο ποιητής με το έργο του;

Ι.Η.: Η ζωή και το έργο των ανθρώπων είναι ένα. Η ποίηση διαμορφώνει ή αναπλάθει κόσμους, διατυπώνει αλήθειες ακόμη και όταν μιλά ερμητικά ή με παραβολές. Στον Καβάφη υπάρχουν πολλές παράμετροι που συναντώνται στην ειλικρίνεια καθώς και στον συνεχή αναστοχασμό του χρόνου.

Π.Κ.: Πιστεύετε ότι ο ποιητής έχει να πει κάτι στους σημερινούς έφηβους, τη γενιά των κινητών, του Facebook αλλά και της κρίσης;

Ι.Η.: Η αληθινή τέχνη είναι η διαρκέστερη και συνεχώς ανανεούμενη άνοιξη. Έχει να πει πολλά η ποίησή του. Ξεκινώντας  απ΄ την αισθητική πρόταση που εμπεριέχει, και πηγαίνοντας στην προβολή του ιστορικού χρόνου στο σήμερα. Μέσα άλλωστε απ΄ αυτόν τον διάλογο του χθες και του σήμερα προκύπτει το μέλλον.

Π.Κ.: Ποιο από τα ποιήματα του Κ.Π.Καβάφη θεωρείτε ότι είναι πιο επίκαιρο από ποτέ;

Ι.Η.: Η αληθινή ποίηση έχει διαχρονική και όχι επικαιρική διάσταση. Δεν θα πω ότι το «Περιμένοντας τους Βαρβάρους» έχει αυτήν την «εφαρμογή» στο πάντοτε και  στο τώρα, γιατί δυστυχώς μοιάζει οι βάρβαροι να ήρθαν, να γινόμαστε βάρβαροι όλοι εμείς, αποξενωμένοι από τις αρχές και το ήθος του τόπου, της ψυχής, της γλώσσας μας. Θα πω ένα παντοτινά «επίκαιρο» ποίημα την «Ιθάκη».

Π.Κ.: Γράψτε μας τρεις (3) λέξεις που σας θυμίζουν τον Κ.Π. Καβάφη.

Ι.Η.:

Α. Επέστρεφε

Β. υαλί  χρωματιστό

Γ. ομνύει

Π.Κ.: Αν ζούσε σήμερα ο ποιητής, θα έπαιρνε το Νόμπελ Λογοτεχνίας;

Ι.Η.: Πιθανώς. Το Νόμπελ είναι πάντα το μέγιστο βραβείο που τιμά όποιον το παίρνει, αλλά που κάποιες μόνον φορές τιμάται κι αυτό από τη σημασία του βραβευθέντος.

***

Η ποιήτρια Ιουλίτα Ηλιοπούλου

Η Ιουλίτα Ηλιοπούλου σπούδασε Βυζαντινή και Νεοελληνική Φιλολογία στη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και Θέατρο στην Δραματική σχολή  του Ωδείου Αθηνών. Έχουν εκδοθεί έξι ποιητικά της βιβλία από τις εκδόσεις ύψιλον: «Καλούς Ενιαυτούς Μάρκο», «Δίγαμμα», «Ευχήν Οδυσσεί»,«Από το  Ένα στο Δύο», «11 τόποι για 1 καλοκαίρι» , «Το σπίτι», τα παραμύθια «Τι Ζητάει ο Ζήνων;» (κρατικό βραβείο 2005 και μουσικό παραμύθι σε σύνθεση Άλκη Μπαλτά),«Η Πράσινη Σκουφίτσα» και «Άλλο και τούτο!».Έχει ,επίσης, δημοσιεύσει το δοκίμιο «Η Κούκλα» (Ίκαρος 2008) και την μετάφραση στο  έργο τού P.B. Shelley «περάσπιση της Ποίησης».

Έγραψε τα ποιητικά κείμενα στα μουσικά έργα του Γιώργου Κουρουπού: «Το καράβι του Έλατου» και «Ιοκάστη» καθώς και στίχους για τραγούδια του ίδιου συνθέτη και των: Πέτρου Περάκη, Στάθη Γυφτάκη και Τατιάνας Ζωγράφου.

Παράλληλα με την ποίηση γράφει δοκίμια-μελετά το έργο του Οδυσσέα Ελύτη και έχει πραγματοποιήσει πολλές ομιλίες γι’ αυτό -επιμελείται εκδόσεις βιβλίων  – πρόσφατες εκδόσεις, Οδυσσέας Ελύτης,  Ο ναυτίλος του Αιώνα, (εκδ. Ίκαρος) και Συν τοις άλλοις, (εκδόσεις ύψιλον/βιβλία). Συνεργάστηκε, επί δεκατρία χρόνια, με την Ορχήστρα των Χρωμάτων και το Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη στην δημιουργία προγραμμάτων λόγου και μουσικής και συνεχίζει να παρουσιάζει από σκηνής ποίηση και παραμύθια.